British Columbia, de Rocky Mountains en Prairie

De eerste nacht in de camper hebben we goed geslapen, we staan aan een rivier en met het geluid van de rivier slaapt het heerlijk. We worden wakker met de zon, en ontbijten dan ook lekker buiten aan de picknicktafel.
We rijden vandaag (dinsdag 7 mei) vanuit Princeton via Osoyoos naar Rock Creek. Dit laatste gehucht ligt op de grens van Amerika, we tanken hier voor het eerst voor 150 dollar; we hebben dan de eerste 700km gehad. Een liter benzine kost hier gemiddeld $1,20. De benzineprijs is hier dus erg aangenaam in vergelijking met Nederland.
Wij rijden door via de Midway richting Grand Fortes. Onderweg zien we veel herten, goovers, berggeiten en zelfs een bruine beer! In dit gebied zijn ook poema’s, elanden, arend en wapiti’s te zien, deze hebben wij nog niet gezien.
Zodra wij hoog in de bergen zijn staan we zelfs een meter in de sneeuw, dit staat bekend om zijn ski-resorts. Er kan zelfs nu nog geskied worden Toch is het niet koud, zo’n 18-20 graden.
We verblijven komende nacht in Castleger waar wij op geluk een mooie kampground vinden langs de Kootenay River. Deze gewelddadige rivier komt bij deze camping samen met de Columbia River uit Montana en Idaho, dit zorgt voor de krachtige stroming. Hier zwemmen grote vissen van een meter, het water is glashelder en je ziet ze af en toe boven komen. Het is hier lekker warm weer, zo’n 22 graden. We drinken een wijntje uit deze regio; The painted turtle, een heerlijke merlot. Hier verkopen ze flessen van 1,5 liter dus deze komt met gemak op…onder het genot van de ondergaande zon.

Woensdag 9 mei. Ik sta vroeg op, het is 7u en besluit te gaan hardlopen. Aangezien we in de bergen zijn is het best zwaar om te lopen, heuvel op en af in de zon langs de rivier; dit wil ik elke dag wel doen in zo’n omgeving! Heerlijk wakker worden zo!
Wederom ontbijten we lekker in de zon en vertrekken richting Cranbrook. Dit lijkt niet heel ver qua kilometers, maar door de vele haarspeldbochten en bergen kunnen we niet harder dan 40 km/pu rijden. Dat wil je ook niet met die ravijnen! De besneeuwde bergtoppen, vele bomen en valleien lijken met ons mee te reizen, er komt geen eind aan. We genieten hier volop van de omgeving. Er zijn mooie meren te zien en het uitzicht is “awsome”!
We rijden door Nelson, hier zijn verschillende films opgenomen zoals de verfilming van Roxanne. Het is een sprookjesachtige stad met mooie gebouwen. Na Nelson nemen we de ferry over Kootenay Lake, gedurende 45 min varen we samen met grote trucks en pickups naar de overkant. De omgeving is adembenemend. Het water is helder en lijkt wel een beetje blauw/helder groen van kleur. In Cranbrook overnachten we op een city campingground.

Donderdag 10 mei Na een koude nacht in de stad vertrekken we naar Fort Steel midden in the Rocky Mountains. Dit dorp werd in 1864 gesticht toen er in Wild Horse Creek goud werd gevonden. Duizenden goudzoekers stroomden binnen via de Dewdney Trail, die Hope en de goudvelden met elkaar verbond. Tegen het begin van de 20ste eeuw werd Fort Steel een spookstad. Nu zijn er meer dan 60 gerestaureerde gebouwen replica’s te zien en loopt er gekostumeerd personeel rond van die tijd. Ik heb zelfs nog even in de gevangenis gezeten van de plaatselijke sheriff. Helaas was nog niet alles te zien omdat we nog vroeg in het seizoen zijn, toch is het indrukwekkend om te zien.
We rijden verder en verlaten British Columbia en komen de staat Alberta binnen. Bij het welkomsbord van Alberta stoppen we om de trots van het noorden te vereeuwigen. We gaan voor het bord op de foto met sjaal, petje, shirt en trainingsjack van Sc Heerenveen. Overigens werd het temperatuurverschil hier ons pijnlijk duidelijk, was het in British Columbia boven de 18 graden, hier word de 7 graden amper gehaald en valt er zelfs natte sneeuw! Tevens gaan we door de 1e tijdzone van de 4.
We verlaten de wonderschone Rocky’s voor de prairie; het gedeelte waar bergen en prairie elkaar ontmoeten. Het is ook echt gelijk van hoge bergen meteen naar de vlakte, erg apart en ik denk dat de meeste zich dit niet kunnen voorstellen haha We zien echte cowboys die hun koeien bij elkaar drijven, bizons en veel paarden in de lange gras- en maïsvelden.
De camping waar wij de komende nacht wilden staan ligt aan een spoorlijn, aangezien de meeste treinen hier gemiddeld een kilometer lang zijn (en dan overdrijf ik niet) lijkt dit ons niet rustgevend voor de nacht en rijden we nog “even” door naar de eerst volgde camping Eagle Valley (lees 200km). Deze camping ligt in de middel of nowhere en al in de volgende staat Saskatchewan in de prairie langs de Trans-Canada highway (1), ook wel Yellowhead highway genoemd. Deze highway loopt 1333k.m. van Calgary richting Winnipeg zonder veel bochten en alleen maar rechtdoor. Af en toe zie je rode huizen en zilveren silo’s van ranches. Deze weg zullen wij voorlopig volgen.
Het waait hier stevig en het is hier behoorlijk koud. Vandaag hebben wij 550 km. gereden. Morgen zullen we weer heel veel kilometers maken aangezien en een en al prairie is.

Vrijdag 12 mei Eerst even een douche genomen, alleen mijn hoofd naar buiten steken was eigenlijk wel voldoende geweest om goed wakker te worden; het is 7 graden in de middel of nowhere. Ik (!) begin te rijden, dat is wel even wennen om met zo'n groot bakbeest te rijden. We rijden weer de Yellowhead highway op en zijn back on the road. Roadtrains halen ons met 130km/pu in, niet normaal hoe lang die vrachtauto's zijn.
Het is mooi weer en de tempratuur gaat weer wat omhoog, rond de 16 graden. Onderweg spotten we cayota's, goovers, buffels en bijzondere vogels.
Na 460km stoppen we bij Indian Head, een indianendorp. Op de campground genieten we weer van de zon....heerlijk zo'n vakantie! We genieten echt hier!! Cheers!!